Johan van der Pol woont al 19 jaar in het dorpje Stiens (Friesland), waar de omgeving een complexe invloed heeft gehad op zijn ontwikkeling op het gebied van zijn seksuele- en genderidentiteit. Tot op de dag van vandaag is het een ontdekkingsreis. Bij Boys Won’t Be Boys vertelt hij voor het eerst over zijn ervaringen en gevoelens, waar hij óók een stem wil zijn voor de niet gehoorde stemmen. 

Sinds kort heeft Johan binnen de ballroom scene zijn alter-ego ‘Mother Joan’ ontdekt. In zijn optreden deelt hij wat zij voor hem betekent en welke rol zij speelt in zijn leven.

Quirine Kok is 23 jaar oud en studeert op de opleiding voor docent theater in Leeuwarden. Zijn deelname aan Boys Won’t Be Boys is een persoonlijke en avontuurlijke ontdekkingstocht.

“Ik identificeer mij als non-binair en bevind me in het proces naar het vinden van mijn eigen identiteit en mijn mannelijkheid. In mijn performance duik ik in de betekenis van (mijn) mannelijkheid – iets waar ik sterk naar verlang.”

Albert Meijer is zanger, liedjesmaker en cabaretier. Hij maakt graag liedjes, grapjes en verhalen over liefde, dood, queerheid en rouw. Met zijn eerste korte solo-voorstelling Plakjes won hij in 2024 zowel de jury- als de publieksprijs van het Amsterdams Studenten Cabaretfestival. 

www.albertmeijer.nl

Stephan studeerde cum laude af aan het Fontys Conservatorium richting muziektheater. Hij werkt als zanger, acteur, theatermaker en vocalcoach. Met zijn eigen kleinkunstprogramma De Gelogen Man stond hij op verschillende podia en festivals. Ook won hij hiermee de Kleinkunstprijs voor aanstormend talent op het festival Gentse Feesten. Samen met Mats Lodenstijn maakt hij theater onder MAST Makers. Daar maakte hij o.a. Diva’s op Stal, wat tevens een 14-delige podcastserie is. www.mast-makers.com 

Syd Yap is een vocalist, muziekproducent en componist. Hen creëert sinds 2019 werelden over identiteit, door middel van Nederlandse teksten en elektronische soundscapes.
Onder andere betekent identiteit voor Syd: Queerness, Transgender en Indo+ zijn. De liedjes duiken in de gevoelens rondom de thema’s en de ontdekking van die blijvend groeiende identiteit. De muziek van Syd is onder andere vindbaar op Spotify.
www.syd-yap.nl

Matthijs maakt onder de naam Roi Soleil (Zonnekoning) ‘Frenglish pop with a dash of queer glitter’. Zijn songs gaan over zelfliefde en identiteit en schieten tussen dansbare hits en epische pop-anthems.

Muzikaal laat hij zich inspireren door acts als Mika, Yelle, Gaga, Stromae en altijd veel Songfestival. De Zonnekoning kun je als speler en als host/presentator tegenkomen bij Boys Won’t Be Boys.
Allez, let’s go!
www.roisoleilmusic.com

Rick Zijlstra is in 2022 cum laude afgestudeerd aan de Academie voor Popcultuur met zijn solovoorstelling MANNENWINTER, een persoonlijke zoektocht naar mannelijkheid. Deze voorstelling mocht hij in 2024 tijdens OEROL in een nieuw jasje steken en spelen.

Naast (theater)maker is hij voor meerdere culturele stichtingen & organisaties productieleider en is hij vooral te vinden in het noordelijke culturele landschap.

Teun(tje) is voedsel bevrijder en lichtkunstenaar.
“Ik hou enorm van experimenten. Dit doe ik met wetenschap, maar ook met liefde. Voor de voorstelling van Boys Won’t Be Boys heb ik een cape van 10 meter lang met alle Pride vlaggen waarmee ik me identificeer. De cape bespreekt polyamorie, seksualiteit en gender. Door activisme en stickers hoop ik een wereld te creëren waarin iedereen veilig kan experimenteren.” Ook zet Teun(tje) hun in bij het Free Café in Groningen.
www.TEZGroningen.nl

Bas is een gender non-conforming performer en producent met een achtergrond in bouwkunde en theater. Bas diens performances worden gekenmerkt door een tomeloze energie, een flinke dosis activisme en absurdisme en een ontwapenend vleugje hysterie en drag. In een korte tijd wordt je meegenomen door Bas haar verhaal; een treurige Twentse tiener die zijn weg probeert te vinden in de wereld met alle bijkomende complexe contradicties van het bestaan. 

www.basmastboom.com

Barry de Bruin is een zanger en performance artiest ook werkzaam voor dansgezelschap 71 Bodies. Ooit met zingen begonnen in kinderkoor de Kickers, die producties uitvoerden met onder andere De Nationale Opera, maar doorgegaan in lichte en experimentele muziek en theater.

Barry benaderd muziek vanuit beweging, geïnspireerd door Body Mind Centering, westerse en Indiase klassieke muziek en een beetje Psychodrama.

Roy Busscher is een Groningse acteur, theater- en filmmaker. Sinds hij op zijn 16e beide ouders verloor, stort Roy zich volledig op het maken van diep ontroerende voorstellingen die je laat nadenken over je eigen belevingswereld.

Gespekt met een grote laag humor en zelfreflectie ondergaat Roy met ieder project een nieuwe metamorfose. Met zijn voorstelling ‘Om De Grote Boze Wolf Niet’ heeft Roy aan de Academie voor Popcultuur afgestudeerd.

Shirodj Raghoenath is projectmedewerker bij Emancipator. Hij is geboren en getogen Brabander met een Surinaams-Hindoestaanse achtergrond. Hij studeerde biomedische technologie en klinische psychologie. In zijn vrije tijd houdt hij zich bezig met politiek en drag.

Geronimo Chancoso is danser en dansdocent, choreograaf, eventorganisator en is eigenaar van platenmaatschappij Universal Thoughts. Zijn performance gaat over het mannelijke in de vrouw, en het vrouwelijke in de man, geïnspireerd op de Anima en de Animus van Carl Jung.

“Als man wil ik door middel van dans laten zien dat je vanuit zachtheid nog steeds heel krachtig kan zijn. Waarom wordt logica vaak geassocieerd met het mannelijke en emotie met het vrouwelijke?”

Mark Kortland werkt als penitentiair inrichtingswerker. Daarnaast is hij coach, trainingsacteur en is hij aangesloten bij diverse theatergroepen.

Joeso Peters is theatermaker en acteur. Hij maakt persoonlijke, muzikale voorstellingen waarin de vertelling centraal staat. Hij is artistiek leider van het noordelijk theatercollectief Illustere Figurenen mede-oprichter van Zwols jeugdtheatergezelschap PNTheater. Daarnaast componeerde hij geluid en muziek in opdracht en verleende hij zijn stem voor verschillende luisterverhalen. Joeso woont in Warns (Friesland) samen met zijn vrouw, twee kinderen, hond, kat en 6 kippen.

Lito Mabjaia is een Nederlands / Mozambikaanse multi-instrumentalist. Hij schrijft liedjes over het omarmen van emoties en gevoelens en neemt je mee in zijn zoektocht naar een authentieke manier van leven.

Jasper Albinus is schrijver en performer. Poëzie, spoken word en theater vormen de basis van zijn werk. Hij maakt vraagstukken rondom identiteit, geschiedenis en politiek voelbaar, waarbij thema’s als onze koloniale erfenis, het prijskaartje van de dood en queerness de revue passeren. Soms staat hij op een literair festival, dan weer in het theater of hij levert een poëtische bijdrage aan een debat. Daarnaast gaat hij graag muzikale samenwerkingen aan.

Mats Lodenstijn studeerde cum laude af aan het Fontys Conservatorium en deed een master filosofie. Hij was leadzanger van de band Sticks ’n Stones en werkt als zanger, docent en theatermaker. Samen met Stephan Peters maakt hij theater onder MAST Makers.

Jayliah van Gorkum is ex-topatleet en student. Ze werkt als personal coach en sportinstructeur. Ze zet zich actief in voor lgbtqia-inclusiviteit in de sportbranche en maatschappij.

Nic heeft altijd geworsteld met genderstereotypering in haar leven en vooral op de werkvloer. Boys Won’t Be Boys bleek de stap te zijn die zij nodig had om zichzelf te durven zijn haar alter ego Fabrizio, de ruimte te geven. 

Ik maak voorstellingen die vergeten queer verhalen een podium geeft. Vaak worden verhalen nog steeds vanuit een heteronormatieve blik verteld, maar we hebben zo’n rijke queer geschiedenis. Het is belangrijk om die geschiedenis door te geven. Het échte verhaal vertellen.

Ik hoop met deze voorstelling mannelijkheid/identiteit meer bespreekbaar te maken in Drenthe, en om alle queer mensen in Drenthe een hart onder de riem te steken. Dat ze zich gezien voelen.

Ik wou dat kleine Mike deze voorstelling had gezien. Dit is voor alle “kleine Mikes” in de zaal. 

Maaike de Roo (35) is spoken word artiest en parttime dropverslaafde uit Haulerwijk. Geboren als Rijnsburgse ui schilt die zichzelf laag voor laag af op het podium; tot je dichtbij genoeg komt om te ontroeren. In diens teksten klinkt een schreeuw door van rechtvaardigheid, diversiteit en een brutale liefde voor alles wat niet in een hokje past (Dienszelf voorop, want die past er toch niet in). Overdag paradeert die als paradijsvogel binnen de overheid. ’s Avonds rijmt die met woorden in een galerij van emoties en maatschappijkritiek; met de flair van iemand die felroze kan combineren met een vlammende mening. Die noemt zichzelf “mijmaaike” op Insta, want authenticiteit is diens handelsmerk. Houdt niet van tuinieren, wel van planten. Geen koffie, wel drop. Geen label, wél impact.

Ik ben geboren in Hoogeveen en via een omweg bij Leeuwarden in Meppel terecht gekomen. In Leeuwarden heb ik de studie tot theaterdocent gevolgd en sinds 2013 ben ik dan ook werkzaam als theaterdocent. Een prachtig beroep waarbij ik jaarlijks vele pubers op het voortgezet onderwijs zie opgroeien. Ik voel mij een echte Drent en samen met mijn vrouw ben ik twee nieuwe Drenten aan het opvoeden. Ik ben nu 8 jaar vader. Het vader worden en zijn is een bijzonder gegeven in mijn leven en als ik om mij heen kijk is dat niet alleen in mijn leven.

Cherise is altijd een liefhebber geweest van creativiteit.
Dans, fashion en fotografie geven haar een gevoel van vrijheid. Vrijheid om te zijn, te bewegen en te creëren. Dat gevoel van vrijheid stroomt op een organische manier door in haar manier van werken en uiten.

Haar dansachtergrond ligt in Clubstyles en Streetstyles, met een bijzondere focus op Wacking en Punking. Voor Cherise is vrij kunnen bewegen essentieel, en dat is iets wat ze graag wil doorgeven aan anderen.

Daarnaast is ze actief als freelance artiest en als organisator van multidisciplinaire dansactiviteiten, evenementen en onderzoeken.

Haar drijfveer komt voort uit een oprechte passie en een diepe connectie met wat zij doet.

Foto: Flo Verhulst

Laura Jasmijn is het nieuwe fantoom van het surrealisme; een moderne Frida.

Ze verkent hoe ze zich voelt over haar transitie, seksualiteit, en lichaam en hoe de maatschappij naar queer lichamen kijkt door surrealistische bodypaints op zichzelf te schilderen. 

Haar liefde voor kunst, haar eigenheid en kwetsbaarheid gebruikt ze veelvuldig om verbinding te maken in het sociale werk wat ze doet en gedaan heeft, zowel in de gehandicaptenzorg als bij haar ervaringen binnen het COC.

Middels kunst verwerkt ze de dingen die ze heeft meegemaakt. Laura tekent haar verleden, maar haar verleden tekent haar niet.

Foto: Flo Verhulst

Court jester, truth teller, part-time medium & your favourite twink. 

Sam Zanardo (he/they) is a performance and multimedia artist currently working between Italy and the Netherlands. 

In their repertoire, you will find a mix of gym bro culture, mysticism, truths in drag, shapeshifting, speculation, a passion for mirrors, disappearance-into-noise, and at times gay porn (with a touch of romance)

Sam likes images that collapse on themselves. They work with worldbuilding, creating stories as if they were a house of cards, which they dismantle with a blow and patiently build from scratch again.

Foto: Flo Verhulst

Yono is een geitje, een springvlo met een warm bonzend hart dat barst van liefde.
Goedlachs van buiten, beschouwend van binnen.

Waait met alle winden mee maar niet heus. Als er een oceaan is springt ze erin, als er een storm is pakt ze die aan. Ze is zelf een storm.

Ze zingt van rijkdom en schoonheid, goochelt zwart naar wit en andersom. Dat zijn de polen waartussen ze heen en weer stuitert. En daarin neemt ze je mee.

Nieuwsgierig, brutaal, verlegen en zoekend, hongerig. Gulzig. En stil. 

Moni Zwitserloot is schrijver en performer. Belangrijke elementen in diens werk zijn lichamelijkheid, transformatie en community. Vreemd, vies of raar zijn wordt gevierd met behulp van gore- en magisch realistische elementen. Huidige obsessies: insecten, schimmels en lichaamssappen. 

Marijn is singer-songwriter, muzikante en cultuurmakelaar. “Voor mij is het trans-zijn een heel persoonlijke beleving, een levensgevoel, dat meer van binnen zit dan van buiten. Toen ik rond m’n 40ste wist dat het spel van ‘de perfecte man willen worden’ uit was, en ik me diep van binnen realiseerde dat het echt okay is wat ik voelde, viel ik in één klap in m’n lichaam; ik ben Marijn, besefte ik, nog vóór ik man en/of vrouw ben. Niet dat het leven daarmee makkelijker voor me is, maar als transvrouw leef ik wel bevrijd van geheimen; ben ik gelukkig getrouwd, maak ik nog steeds muziek en voel ik meer ruimte om te zijn wie ik ben.”

Merel is choreograaf, performer en martial artist, bekend om haar fysieke en visuele voorstellingen die maatschappelijke structuren bevragen. Geïnspireerd door intersectioneel feminisme, body politics en vechtsporten, ontwikkelde Severs een unieke performance-taal die de kracht, flexibiliteit en veerkracht van het menselijk lichaam benadrukt. Haar werk onderzoekt de gewelddadige structuren van de wereld om haar heen en gebruikt de transformatieve kracht van het lichaam om thema’s als kwetsbaarheid, woede en zorg te verkennen.

Severs maakte haar debuut met de solo ‘Let Me Tell You Something You Already Know’ (2020), waarmee ze de Best of Fringe Award won en genomineerd werd voor de BNG Bank Theaterprijs. Hierop volgde ‘Try Not To Know What You Know’ (2022), eveneens genomineerd voor deze prestigieuze prijs. Haar meest recente werk, ‘Coerced & Freely Given’ (2024), gaat verder in de verkenning van de kracht en tederheid van het lichaam in tijden van politieke wanhoop. Dit werk transformeerde ze tot een filmische ervaring met ‘To be present, but sometimes forgotten’ (2024).

Severs’ werk toont het transformatieve potentieel van het lichaam en hoe het de wereld kan uitdagen en hervormen. Haar voorstellingen balanceren tussen persoonlijke en politieke thema’s, waarbij ze zoekt naar radicale schaamteloosheid en een viering van kwetsbaarheid.